آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی

مراقبت های پس از آنژیوگرافی

پس از خروج لوله انعطاف پذیر ، خونریزی موضع کنترل شده و پس از آن کیسه شن روی محل قرار داده می شود

پس از انجام آنژیوگرافی ، نبض دست ، فشار خون و نبض پشت و روی پا کنترل می شود.

در صورت عدم وجود مشکل ، بیمار پس از حدودا چهار ساعت از تخت پایین می آید.

محل ورود لوله انعطاف پذیر به طور مرتب بررسی و کنترل می شود.

بیمار باید تا 24 ساعت پس از انجام آنژیوگرافی ، استراحت مطلق کرده و از فعالیت های شدید دوری کند.

آنژیوپلاستی

آنژیوپلاستی ، روشی درمانی است  که برای رفع تنگی رگ های خونی به کار می رود. آنژیوپلاستی به دنبال آنژیوگرافی و به منظور تشخیص قطعی و دقیق رگ های مسدود شده ، صورت می گیرد.

در ابتدا شکاف بسیار کوچکی بر روی ران پا ، بازو و یا قفسه سینه ایجاد شده و از طریق آن ، یک لوله کوچک (سوند ) وارد رگ خونی بیمار شده و عمل صورت می گیرد. به این صورت که پس از بی حس کردن محل بریدگی ، از طریق یک سوزن ریز ، سرخرگی در بازو و یا ران انتخاب  می شود.

یک سیم بسیار باریک که به ضخامت مو است ، وارد رگ کرونر بیمار شده و با پیچاندن آن ، آن را از محل زخم تا محل گرفتگی رگ قلب هدایت می کنند . مقدار کمی هم رنگ توسط سوند به داخل رگ تزریق شده و از این طرق ، پزشک می تواند گرفتگی رگ را روی عکس های اشعه ایکس ، مشاهده کند.  بر روی این ریل باریک ، ابتدا بالن و پس از آن استنت عبور داده می شود. همراه با اتساع بالن ، استنت ( فنر ) به دیواره رگ چسبیده و همین موضوع سبب جلوگیری از تنگی مجدد رگ تا 95 درصد  ، می شود. این روش غالیا یک مورد جایگزینی برای جراحی قلب باز می باشد.

کاربرد آنژیوپلاستی در عروق کرونری

روش درمان خونرسانی در سرخرگ های قلب به دو صورت انجام می پذیرد. یکی از روش ها شامل روش مداخله ای ماورای پوستی کرونری است که توسط پزشک قلب صورت می گیرد. این روش اصطلاحا  همان بالون زدن و فنر  نامیده می شود. در این روش ، رگ مسدود شده از طریق بادکنکی به نام بالون که در نوک کاتتر در داخل عروق قرار گرفته است ، اتساع پیدا کرده و چند ثانیه در همین حالت نگه داشته می شود. در این زمان و در زمان اتساع رگ ها باز می شود. گاهی اوقات نیز ، به منظور جلوگیری از مسدود شدن مجدد رگ ، وسیله ای به نام استنت که حالت فنر مانندی دارد ، داخل رگ مسدود شده قرار داده می شود.

آنژیوپلاستی ، توسط پزشک متخصص قلب و عروق  ، در اتاقی به نام بخش آنژیوگرافی و کاتتریسم قلب ، صورت می گیرد. عمل جایگذاری استنت بر خلاف عمل جراحی بای پس در عروق کرونر ، روشی با حداقل تهاجم محسوب شده و در این روش ، هیچ گونه جراحت و یا بریدگی صورت نمی گیرد. این عمل معمولا با بیهوشی خفیف و یا بی حسی موضعی ،  انجام می شود.

آنژیوپلاستی برای چه کسانی  مفید و موثر است

روش آنژیوپلاستی:

 روش مناسبی برای همه بیماران نیست . در صورتی که ماهیچه قلب بیمار ضعیف بوده  یا سرخرگ اصلی خون دچار گرفتگی شده باشد و یا در صورتی که چندین رگ خونی دچار آسیب شده و معیوب شده باشند ، به این ترتیب ، عمل جراحی بای پس سرخرگ عروق کرونر ، برای این بیماران بهتر از آنژیوپلاستی است.  تصمیم گیری درمورد انجام روش آنژیوپلاستی و یا جراحی بای پس ، با توجه به شدت بیماری ، بر عهده پزشک متخصص است.

خطرات آنژیوپلاستی

روش آنژیوپلاستی نسبت به روش جراحی بای پس ، که به منظور باز کردن سرخرگ های مسدود شده صورت می گیرد ،  روشی کم خطر تر و کم تهاجم تر است. اما بهرحال باید توجه داشت که این روش نیز ممکن است عوارض و خطراتی در پی داشته باشد که شامل موارد زیر است :

لخته شدن خون :

 پس از انجام این عمل ، ممکن است لخته های خون در داخل استنت ،  تشکیل شوند.  ممکن است این لخته ها مجددا سرخرگ را مسدود کرده و باعث بروز حمله قلبی شوند.

تنگ شدن مجدد سرخرگ ها :

در صورتی که عمل آنژیوپلاستی بدون استفاده و جایگذاری استنت باشد ، ممکن است احتمال گرفتگی مجدد و تنگ شدن آن وجود داشته باشد. استنت ها ، به منظور کاهش خطر گرفتگی مجدد سرخرگ ها ایجاد شده اند.

خونریزی :

بیمار ممکن است در محل بازو و یا ران پا که سوند در آن قرار گرفته است ، دچار خونریزی شود.

از جمله خطرات احتمالی دیگر که بسیار نادر بوده و در طی جریان آنژیوپلاستی ممکن است رخ دهد موارد زیر است :

حمله قلبی

آسیب دیدگی

مشکلات کلیه

سکته مغزی

ضربان نامنظم قلب

پس از انجام آنژیوپلاستی توصیه می شود که موارد زیر رعایت شود :

عدم مصرف سیگار

کم کردن مقدار کلسترول

سلامت وزن

کنترل بیماری های دیگر مانند دیابت و فشار خون بالا

انجام ورزش و فالیت بدنی