توضیحات دکتر امیر حسین صادقپور طبائی فوق تخصص جراحی قلب و عروق در مورد نارسائى ميترال

نارسائى ميترال (MR)

بيمارى روماتيسمى قلب تقريباً در ۳۳% موارد وجود دارد. ساير علل عبارتند از: پرولاپس دريچه ميترال، بيمارى ايسکميک قلب به‌همراه اختلال عملکرد عضله پاپيلر، اتساع بطن چپ به هر علت، کلسيفيکاسيون حلقوى (Annular) ميترال، کارديوميوپاتى هيپرتروفيک، اندوکارديت عفوني، مادرزادى.

تظاهرات بالینی

اکوکاردیوگرافی

درمان

تظاهرات بالينى

تظاهرات بالينى خستگي، ضعف و تنگى نفس کوششي، معاينه فیزيکي. نبض شريانى با افزايش سريع (Shap Upstrone)، برآمدگى بطن چپ (L Vlift)، آهسته شدن S1: جداشدگى طولانى (S2 (Wide, Splitting of S2، S3 سوفل هولوسيستوليک رسا و اغلب يک سوفل کوتاه در ابتدا و وسط دياستول (Early-mid- Distolic Murmur).

اکوکارديوگرافى

اکوکارديوگرافى بزرگ شدن دهليز چپ، بطن چپ پرکار (Hyperdynamic LV)؛ اکوکارديوگرافى داپلر در تشخيص و ارزيابى شدت MR کمک‌کننده است.

درمان

(شکل - روش اداره کردن نارسائى پيشرفته ميترال - را ملاحظه کنيد.) همانند نارسائى قلب شامل ديورتيک‌ها و ديگوکسين مى‌شود. کاهش پس‌بار (After Load) (مهارکننده آنزيم تبديل‌کننده آنژيوتانسين، هيدرالازين يا نيتروپروسايد وريدي) شدت پس زدن خون را کاهش مى‌دهد، برون‌ده قلبى رو به جلو افزايش مى‌دهد و علائم بيمار را بهبود مى‌بخشد. پروفيلاکسى عليه اندوکارديت لازم است. همچنين در صورت وجود فيبريلاسيون دهليزى بايد از ضدٌ انعقاد نيز استفاده کرد. در صورت علامت‌دار بودن بيمار يا وجود شواهدى دال بر اختلال عملکرد شديد بطن چپ (کسر تخليه‌اى بطن چپ زير ۶۰% يا بيش از ۴۵mm/m2 بودن قطر پايان سيستولى بطن چپ در اکو) درمان جراحى (به‌ صورت ترميم دريچه يا جايگزين آن) لازم است. جراحى بايد پيش از پيشرفت به‌سمت نارسائى قلبى مزمن و شديد صورت گيرد.